เริ่มต้นพัฒนาสายกระต่ายของตัวเอง
เพื่อนๆหลายๆคนที่เริ่มเข้ามาเล่นและอยากพัฒนากระต่ายฟอร์มมักจะมีความสงสัยคล้ายๆกันว่า เราควรเริ่มต้นยังไง อย่างบางคนมีกระต่ายหลายตัวแล้วแต่ยังไม่สวย ควรจะเก็บไว้ทำต่อไหม หรือควรยอมตัดใจขายออกไปแล้วไปหาซื้อตัวใหม่ที่สวยๆเลย แต่จะขายก็ไม่ได้ราคาเหมือนตอนที่เราซื้อมาอีก กลายเป็นเสียเงินเปล่าไปอีก หรือบางคนมีพ่อ แม่สวยๆ แต่ได้ลูกออกมาดูแทบไม่ได้ หมดกำลังใจจะทำไปเลยก็มี ปัญหาพวกนี้ผมว่าหลายๆคนก็คงต้องเคยเจอ ผมเลยอยากจะแนะนำหลักการง่ายๆสำหรับคนที่เริ่มอยากจะตั้งสายกระต่ายเป็นของตัวเอง
1. คุณต้องดูกระต่ายให้เป็นก่อนครับ ว่าสวยตามมาตรฐานนั้นเป็นอย่างไร พยายามหาความรู้ให้มากๆครับ ยิ่งซื้อตัวแพงเท่าไหร่ คุณก็ควรมีความรู้มากขึ้นเท่านั้น ไม่เช่นนั้นคุณอาจจะมานั่งเสียดายเงินภายหลังได้ อย่าเชื่อคนขายให้มากนัก คนขายก็ต้องอยากขายของตัวเองอยู่แล้ว เวลาจะซื้อกระต่ายฟอร์มสักตัวนอกจากดูข้อดีแล้ว สิ่งสำคัญยิ่งกว่าคือหาข้อด้อยให้เจอด้วยครับ ถ้าใครมาบอกผมว่าวันนี้ไปได้กระต่ายมาตัว สวยมาก ดีทุกอย่าง สรุปได้สองอย่างครับ ถ้าดูกระต่ายไม่เป็น ก็โกหกแน่นอน เพราะแม้แต่กระต่ายแกรด์แชมป์ หรือ เบสอินโชว์ทั้งหลายก็ล้วนมีข้อด้อยด้วยกันทั้งนั้น จำไว้ว่าไม่มีกระต่ายตัวไหนสวยพร้อมไปทุกอย่าง มีแต่คุณจะมองออกหรือไม่ว่าข้อด้อยของมันอยู่ตรงไหน ก่อนจะซื้อถามบรีดเดอร์ผู้นั้นไปตรงๆเลยครับว่า จุดเด่น จุดด้อยคืออะไร ถ้าคุณเจอบรีดเดอร์ที่ซื่อสัตย์และมีความรู้เพียงพอ เค้าก็จะบอกรายละเอียดคุณอย่างตรงไปตรงมา การดูกระต่ายให้เป็นอย่างทะลุปรุโปร่งนั้นจำเป็นต่อการพัฒนาอย่างมากเพราะ ถ้าคุณดูจุดเด่น จุดด้อยของกระต่ายที่คุณกำลังทำไม่ออก แล้วคุณจะเลือกจับคู่ตัวผู้และตัวเมียได้อย่างไร เกิดเอาสองตัวที่มีจุดด้อยเหมือนกันมาผสมกัน ลูกที่ได้ออกมาก็แย่ลงกว่าพ่อแม่ แล้วขายออกไปคนไม่รู้นำไปผสมต่อ ลูกหลานของกระต่ายเหล่านี้ก็ยิ่งถอยหลังลงคลองกันไปใหญ่ แบบนั้นเราคงไม่เรียกว่าการพัฒนาแล้วแหละครับ
2. พยายามสังเกตุจุดเด่นจุดด้อยของกระต่ายแต่ละสายให้ออก บางสายหัวโต บางสายกระดูกใหญ่ บางสายไม่มีอะไรโด่ดเด่นแต่สมส่วน ที่ผมบอกให้ดูสายผมเน้นไปที่สายของต่างประเทศนะครับ เพราะส่วนใหญ่สายในบ้านเรายังไม่มีที่เห็นชัดเจนเท่าไหร่ โดยสายใช้ดูภาพรวมคร่าวๆนะครับ อย่ายึดติดมากเกินไป เพราะกระต่ายแต่ละตัวต่อให้สายเดียวกันก็ไม่ใช่จะมีจุดเด่น จุดด้อยเหมือนกันทุกตัว ต้องดูรายละเอียดของแต่ละตัวเป็นสำคัญครับ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณลองนำกระต่ายตัวผู้สาย A แล้วมาผสมกับตัวเมียสาย B แล้วพบว่าลูกที่ได้ออกมานั้นสวยกว่าพ่อแม่ แสดงว่าสองสายนี้เข้ากันได้ค่อนข้างดี ซึ่งก็มีโนวโน้มว่าถ้าเราเอาตัวผู้สาย A นี้ไปผสมกับตัวเมียตัวอื่นที่อยู่ในสาย B เช่นกัน ก็มีโอกาศจะได้ลูกที่สวยคล้ายๆกัน แต่เรื่องสายกระต่ายนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างซับซ้อนไว้มีโอกาศผมจะอธิบายเพิ่มเติมอีกทีครับ
3. เลือกกระต่ายตัวผู้ที่สวยที่สุด มีคุณสมบัติตรงกับมาตราฐานให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ เพื่อที่จะมาใช้เป็น HERD BUCK(พ่อพันธ์หลัก) ของเรา ที่ผมให้ความสำคัญกับตัวผู้มากเพราะอย่าลืมว่าตัวผู้จะถูกนำไปผสมกับตัวเมียเกือบทั้งหมดของเรา เพราะฉนั้นมันจะส่งผลกระทบกับหน้าตาลูกกระต่ายของเราเกือบทั้งหมดครับ ในขณะที่ตัวเมียจะส่งผลต่อแค่ลูกกระต่ายของครอกตัวเองเท่านั้น ข้อนี้สำคัญมากนะครับ ถ้าคุณได้กระต่ายที่ไม่สวย หรือแค่เกรดกลางๆมา ลูกหลานที่คุณได้มาก็จะเป็นแบบนั้นครับ ถ้าคุณไม่แน่ใจว่ากระต่ายที่มีสวยพอไหม บางทีการยอมเริ่มต้นใหม่ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า เพราะเวลาที่ใช้ในการแก้ไขจุดด้อยของกระต่ายในแต่ละรุ่นที่เราผสมนั้น มันคงเทียบไม่ได้กับเงินที่จะเสียเพิ่มไปในการหากระต่ายตัวใหม่
4. เลือกกระต่ายตัวเมียที่มีข้อดีในส่วนที่ตัวผู้ขาดไป อย่างเช่น ถ้าตัวผู้ของคุณหัวสวย แต่หูยาว คุณก็ต้องหาตัวเมียที่หูสั้นมาแก้กัน โดยคาดหวังว่าจะเกิดการรวมกันของยีนส์แล้วได้ผลลัพท์อย่างที่เราหวัง โดยอาจจะฟังดูง่ายแต่ในความเป็นจริงมันก็ไม่ได้ผลลัพท์อย่างที่เราคาดหวังเสมอไป อย่างเช่นเกิดมันรวมกันแต่ข้อด้อยของแต่ละตัวออกมาหล่ะ นี่จึงเป็นสาเหตว่าทำไมเราถึงจะต้องหากระต่ายที่สวยที่สุดเท่าที่เราจะหาได้มาเป็นตัวตั้งสาย และความสำคัญของตัวเมียก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าตัวผู้นะครับ เพราะอย่างลืมว่ายีนส์ครึ่งหนึ่งในตัวลูกกระต่ายก็จะมาจากตัวแม่ของเค้าด้วย
5. อย่ายึดติดกับชื่อฟาร์มดังๆ หรือ ตำแหน่งในใบเพ็ดดีกรีมากเกินกว่าตัวกระต่าย อย่าลืมว่าคุณซื้อกระต่าย ไม่ได้ซื้อใบเพ็ดดีกรี กระต่ายบางตัวพ่อแม่สวย ตำแหน่งเพียบ แต่ให้ลูกออกมาหน้าตาดูไม่จึดก็มี ไม่ใช่ว่าสายไม่สำคัญนะครับ สายนั้นสำคัญแต่ตัวของกระต่ายเองสำคัญกว่า อย่าซื้อกระต่ายที่หน้าตาน่าเกลียด แต่สายดีมาโดยหวังว่ามันจะให้ลูกได้สวยเหมือนรุ่นปู่ ย่า ตา ทวดของมัน อย่าลืมว่ายีนส์หลักๆที่มันจะถ่ายให้ลูกก็คือยีนส์ของตัว พ่อ และ แม่กระต่าย ไม่ใช่ของปู่ ย่า ตา ทวดมัน
6. อย่าขายลูกกระต่ายเร็วเกินไป ถ้าเป็นไปได้ให้เก็บไว้ดูแนวทางการเจริญเติบโตของเค้า สิ่งนี้คุณจะได้เรียนรู้ว่ากระต่ายสายที่คุณทำอยู่นั้นเติบโตและพัฒนาขึ้นอย่างไร นี่ยังรวมไปถึงความรับผิดชอบที่ควรจะมีสำหรับผู้ขายด้วย คุณจะเป็นบรีดเดอร์ที่ดีได้อย่างไร ถ้าคุณเองยังไม่รุ้ด้วยซ้ำว่ากระต่ายที่คุณขายไปนั้นจะโตขึ้นหน้าตาเป็นอย่างไร
7. ถ้าคิดจะพัฒนากระต่ายจริงๆ คุณภาพสำคัญกว่าปริมาณครับ แทนที่จะมีตัวผู้เกรดกลางๆ หลายๆตัว สู้มีสวยๆ แค่ตัวเดียวยังดีซะกว่าครับ ยิ่งสำหรับคนที่มีงบประมาณจำกัด ผมมองว่าหลายๆคนซื้อตัวละไม่แพง หน้าตากลางๆ เพราะคิดว่าตัวเองงบไม่พอ แต่ลองเอาราคาของแต่ละตัวมารวมกันดูครับ คุณอาจจะตกใจว่าคุณใช้เงินไปเท่าไหร่แล้วสำหรับกระต่ายเกรดกลางๆเหล่านั้น
สิ่งเหล่านี้เป็นแนวทางคร่าวๆสำหรับผู้ที่อยากจะพัฒนากระต่ายฟอร์ม แต่ยังมีอีกหลายอย่างครับที่ต้องศึกษาและเรียนรู้ เมื่อมันเป็นเรื่องของยีนส์ มันไม่มีอะไรแน่นอน ตายตัวหรอกครับ
1. คุณต้องดูกระต่ายให้เป็นก่อนครับ ว่าสวยตามมาตรฐานนั้นเป็นอย่างไร พยายามหาความรู้ให้มากๆครับ ยิ่งซื้อตัวแพงเท่าไหร่ คุณก็ควรมีความรู้มากขึ้นเท่านั้น ไม่เช่นนั้นคุณอาจจะมานั่งเสียดายเงินภายหลังได้ อย่าเชื่อคนขายให้มากนัก คนขายก็ต้องอยากขายของตัวเองอยู่แล้ว เวลาจะซื้อกระต่ายฟอร์มสักตัวนอกจากดูข้อดีแล้ว สิ่งสำคัญยิ่งกว่าคือหาข้อด้อยให้เจอด้วยครับ ถ้าใครมาบอกผมว่าวันนี้ไปได้กระต่ายมาตัว สวยมาก ดีทุกอย่าง สรุปได้สองอย่างครับ ถ้าดูกระต่ายไม่เป็น ก็โกหกแน่นอน เพราะแม้แต่กระต่ายแกรด์แชมป์ หรือ เบสอินโชว์ทั้งหลายก็ล้วนมีข้อด้อยด้วยกันทั้งนั้น จำไว้ว่าไม่มีกระต่ายตัวไหนสวยพร้อมไปทุกอย่าง มีแต่คุณจะมองออกหรือไม่ว่าข้อด้อยของมันอยู่ตรงไหน ก่อนจะซื้อถามบรีดเดอร์ผู้นั้นไปตรงๆเลยครับว่า จุดเด่น จุดด้อยคืออะไร ถ้าคุณเจอบรีดเดอร์ที่ซื่อสัตย์และมีความรู้เพียงพอ เค้าก็จะบอกรายละเอียดคุณอย่างตรงไปตรงมา การดูกระต่ายให้เป็นอย่างทะลุปรุโปร่งนั้นจำเป็นต่อการพัฒนาอย่างมากเพราะ ถ้าคุณดูจุดเด่น จุดด้อยของกระต่ายที่คุณกำลังทำไม่ออก แล้วคุณจะเลือกจับคู่ตัวผู้และตัวเมียได้อย่างไร เกิดเอาสองตัวที่มีจุดด้อยเหมือนกันมาผสมกัน ลูกที่ได้ออกมาก็แย่ลงกว่าพ่อแม่ แล้วขายออกไปคนไม่รู้นำไปผสมต่อ ลูกหลานของกระต่ายเหล่านี้ก็ยิ่งถอยหลังลงคลองกันไปใหญ่ แบบนั้นเราคงไม่เรียกว่าการพัฒนาแล้วแหละครับ
2. พยายามสังเกตุจุดเด่นจุดด้อยของกระต่ายแต่ละสายให้ออก บางสายหัวโต บางสายกระดูกใหญ่ บางสายไม่มีอะไรโด่ดเด่นแต่สมส่วน ที่ผมบอกให้ดูสายผมเน้นไปที่สายของต่างประเทศนะครับ เพราะส่วนใหญ่สายในบ้านเรายังไม่มีที่เห็นชัดเจนเท่าไหร่ โดยสายใช้ดูภาพรวมคร่าวๆนะครับ อย่ายึดติดมากเกินไป เพราะกระต่ายแต่ละตัวต่อให้สายเดียวกันก็ไม่ใช่จะมีจุดเด่น จุดด้อยเหมือนกันทุกตัว ต้องดูรายละเอียดของแต่ละตัวเป็นสำคัญครับ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณลองนำกระต่ายตัวผู้สาย A แล้วมาผสมกับตัวเมียสาย B แล้วพบว่าลูกที่ได้ออกมานั้นสวยกว่าพ่อแม่ แสดงว่าสองสายนี้เข้ากันได้ค่อนข้างดี ซึ่งก็มีโนวโน้มว่าถ้าเราเอาตัวผู้สาย A นี้ไปผสมกับตัวเมียตัวอื่นที่อยู่ในสาย B เช่นกัน ก็มีโอกาศจะได้ลูกที่สวยคล้ายๆกัน แต่เรื่องสายกระต่ายนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างซับซ้อนไว้มีโอกาศผมจะอธิบายเพิ่มเติมอีกทีครับ
3. เลือกกระต่ายตัวผู้ที่สวยที่สุด มีคุณสมบัติตรงกับมาตราฐานให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ เพื่อที่จะมาใช้เป็น HERD BUCK(พ่อพันธ์หลัก) ของเรา ที่ผมให้ความสำคัญกับตัวผู้มากเพราะอย่าลืมว่าตัวผู้จะถูกนำไปผสมกับตัวเมียเกือบทั้งหมดของเรา เพราะฉนั้นมันจะส่งผลกระทบกับหน้าตาลูกกระต่ายของเราเกือบทั้งหมดครับ ในขณะที่ตัวเมียจะส่งผลต่อแค่ลูกกระต่ายของครอกตัวเองเท่านั้น ข้อนี้สำคัญมากนะครับ ถ้าคุณได้กระต่ายที่ไม่สวย หรือแค่เกรดกลางๆมา ลูกหลานที่คุณได้มาก็จะเป็นแบบนั้นครับ ถ้าคุณไม่แน่ใจว่ากระต่ายที่มีสวยพอไหม บางทีการยอมเริ่มต้นใหม่ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า เพราะเวลาที่ใช้ในการแก้ไขจุดด้อยของกระต่ายในแต่ละรุ่นที่เราผสมนั้น มันคงเทียบไม่ได้กับเงินที่จะเสียเพิ่มไปในการหากระต่ายตัวใหม่
4. เลือกกระต่ายตัวเมียที่มีข้อดีในส่วนที่ตัวผู้ขาดไป อย่างเช่น ถ้าตัวผู้ของคุณหัวสวย แต่หูยาว คุณก็ต้องหาตัวเมียที่หูสั้นมาแก้กัน โดยคาดหวังว่าจะเกิดการรวมกันของยีนส์แล้วได้ผลลัพท์อย่างที่เราหวัง โดยอาจจะฟังดูง่ายแต่ในความเป็นจริงมันก็ไม่ได้ผลลัพท์อย่างที่เราคาดหวังเสมอไป อย่างเช่นเกิดมันรวมกันแต่ข้อด้อยของแต่ละตัวออกมาหล่ะ นี่จึงเป็นสาเหตว่าทำไมเราถึงจะต้องหากระต่ายที่สวยที่สุดเท่าที่เราจะหาได้มาเป็นตัวตั้งสาย และความสำคัญของตัวเมียก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าตัวผู้นะครับ เพราะอย่างลืมว่ายีนส์ครึ่งหนึ่งในตัวลูกกระต่ายก็จะมาจากตัวแม่ของเค้าด้วย
5. อย่ายึดติดกับชื่อฟาร์มดังๆ หรือ ตำแหน่งในใบเพ็ดดีกรีมากเกินกว่าตัวกระต่าย อย่าลืมว่าคุณซื้อกระต่าย ไม่ได้ซื้อใบเพ็ดดีกรี กระต่ายบางตัวพ่อแม่สวย ตำแหน่งเพียบ แต่ให้ลูกออกมาหน้าตาดูไม่จึดก็มี ไม่ใช่ว่าสายไม่สำคัญนะครับ สายนั้นสำคัญแต่ตัวของกระต่ายเองสำคัญกว่า อย่าซื้อกระต่ายที่หน้าตาน่าเกลียด แต่สายดีมาโดยหวังว่ามันจะให้ลูกได้สวยเหมือนรุ่นปู่ ย่า ตา ทวดของมัน อย่าลืมว่ายีนส์หลักๆที่มันจะถ่ายให้ลูกก็คือยีนส์ของตัว พ่อ และ แม่กระต่าย ไม่ใช่ของปู่ ย่า ตา ทวดมัน
6. อย่าขายลูกกระต่ายเร็วเกินไป ถ้าเป็นไปได้ให้เก็บไว้ดูแนวทางการเจริญเติบโตของเค้า สิ่งนี้คุณจะได้เรียนรู้ว่ากระต่ายสายที่คุณทำอยู่นั้นเติบโตและพัฒนาขึ้นอย่างไร นี่ยังรวมไปถึงความรับผิดชอบที่ควรจะมีสำหรับผู้ขายด้วย คุณจะเป็นบรีดเดอร์ที่ดีได้อย่างไร ถ้าคุณเองยังไม่รุ้ด้วยซ้ำว่ากระต่ายที่คุณขายไปนั้นจะโตขึ้นหน้าตาเป็นอย่างไร
7. ถ้าคิดจะพัฒนากระต่ายจริงๆ คุณภาพสำคัญกว่าปริมาณครับ แทนที่จะมีตัวผู้เกรดกลางๆ หลายๆตัว สู้มีสวยๆ แค่ตัวเดียวยังดีซะกว่าครับ ยิ่งสำหรับคนที่มีงบประมาณจำกัด ผมมองว่าหลายๆคนซื้อตัวละไม่แพง หน้าตากลางๆ เพราะคิดว่าตัวเองงบไม่พอ แต่ลองเอาราคาของแต่ละตัวมารวมกันดูครับ คุณอาจจะตกใจว่าคุณใช้เงินไปเท่าไหร่แล้วสำหรับกระต่ายเกรดกลางๆเหล่านั้น
สิ่งเหล่านี้เป็นแนวทางคร่าวๆสำหรับผู้ที่อยากจะพัฒนากระต่ายฟอร์ม แต่ยังมีอีกหลายอย่างครับที่ต้องศึกษาและเรียนรู้ เมื่อมันเป็นเรื่องของยีนส์ มันไม่มีอะไรแน่นอน ตายตัวหรอกครับ
